Występuje u wszystkich ras. Charakteryzuje się wzmożonym wydalaniem kwasu
moczowego z moczem. Chore psy mają kamienie pęcherza moczowego. Schorzenie
jest wywoływane przez wymianę nukleotydu c.G563T w genie SLC2A9
odpowiedzialnym za transport moczanów. Choroba jest dziedziczona autosomalnie
recesywnie. Schorzeniem dotknięte są wszystkie dalmatyńczyki, ponieważ
wszystkie psy tej rasy mają mutację w obydwu allelach SLC2A9. Tę samą mutację
znaleziono u buldoga, rosyjskiego czarnego terriera, amerykańskiego staffordshire
terriera, retrievera, parson russell terriera, południowoafrykańskiego boerboela,
weimaranera jagdterriera i owczarka niemieckiego, ale obecność i u innych ras
jest niewykluczona.
Hyperuricosuria (SLC) występuje u wszystkich ras psów natomiast szczególnie
predysponowane są Dalmatyńczyki, Bulldogi i Czarne Teriery Rosyjskie. Jest to
genetycznie uwarunkowane zaburzenie metaboliczne, w którym występuje zwiększenie
wydzielania kwasu moczowego z moczem, co może doprowadzić do powstawania
kamieni moczowych nerkach i pęcherzu. Kamienie te w wielu przypadkach muszą być
usunięte chirurgicznie.
Za występowanie hyperurikosurii odpowiedzialna jest mutacja w genie SLC2A9. Defekt
ten dziedziczy się autosomalnie recesywnie. Oznacza to, że pies zachoruje tylko wtedy,
jeśli otrzyma uszkodzony gen zarówno od ojca jak i matki. Tak więc i ojciec i matka
muszą być nosicielami uszkodzonego genu. Nosiciele, tzn. zwierzęta z tylko jednym
uszkodzonym genem, wprawdzie same nie cierpią na hyperurikosurię, ale przekazują
uszkodzony gen na 50% potomstwa.
Przy krzyżowaniu dwóch nosicieli istnieje ryzyko, że potomstwo będzie dotknięte
chorobą. Dlatego nigdy nie należy krzyżować jednego nosiciela z drugim nosicielem.
Zamów zestaw do samodzielnego pobrania próbki w domu.
Postępuj według instrukcji a potem odeślij nam zestaw do zbadania.